In 1945 is van het houten verenigingsgebouw van Koninklijke Amsterdamse Roei & Zeilvereniging De Hoop vrijwel niets over. Al wat rest van het prachtige ontwerp van Amsterdamse School architect Michel de Klerk zijn de entreedeuren en het boegornament. Architect Auke Komter krijgt de opdracht voor een nieuw verenigingsgebouw. Het sterke ontwerp, opgeleverd in 1952, heeft alle karakteristieken uit de wederopbouwtijd.
Vijftig jaar later vraagt KAR&ZV de Hoop om uitbreiding van het bestaande gebouw. Een buitenkans om de architectuur van het oude, afgeleefde gebouw weer wakker te kussen. De vereniging heeft een sterk wisselende ruimtebehoefte. Regelmatig zijn er meer dan 500 gasten in het gebouw. Vaak ook is er behoefte aan intiemere ruimten wanneer niet meer dan een tiental sporters aanwezig zijn. De vereniging wil graag de formele sociëteitsactiviteiten en de informele sporters scheiden.
Roeivereniging de Hoop
Renovatie en uitbreiding van 1600 m²
Locatie
Weesperzijde, Amsterdam
Opdrachtgever
KAR&ZV de Hoop
Oplevering
2009
Aannemer
De Combi
Roeivereniging De Hoop heeft een monumentale status. Dat schept verplichtingen; we stelden elke aanpassing en uitbreiding in dienst van het bestaande. De strategie was om terug te keren naar de helderheid van het ontwerp van Komter. Alle verbouwingen uit de achterliggende vijftig jaar werden gesloopt. De monumentale kwaliteiten zijn versterkt terwijl het gebouw weer helemaal aan de moderne eisen beantwoordt.
De verschillende functies en verkeersruimten herschikten we zo dat de gewenste scheiding ontstond tussen ‘bezweet en gekleed’. De sociëteitsruimten kunnen nu worden gekoppeld tot één ruimte waar 500 mensen kunnen samenkomen. Ook kunnen ze onafhankelijk en voor verschillende groepen gebruikers functioneren. Als buiten het seizoen delen van het gebouw afgesloten zijn, is het voor de kleinere groep gebruikers toch gezellig omdat de gesloten delen dan niet worden ervaren: je ziet en voelt ze niet.
De ornamenten van de Klerk komen gerestaureerd in volle glorie terug. Soms waren onorthodoxe oplossingen nodig.
De oude kleedruimten die het uitzicht op de Amstel belemmerden hebben we in de bodem van de Amstel afgezonken. Het ingenomen watervolume moesten we van het Hoogheemraadschap compenseren; een paar kilometer verder langs de Amstel heeft een boer op onze kosten een flink stuk uitgegraven.
Op de verdieping is er nu panoramisch uitzicht op de Weesperzijde en de Amstel.
Op de uitbreiding van de botenloods konden we een extra kwaliteit toevoegen – het mooist gelegen terras van Amsterdam!